Ο έγγαμος οικογενειακός βίος είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τις έννοιες της συμφωνίας, της συμβίωσης, της συντροφικότητας, της συνεργασίας, της συναπόφασης και της συμπόρευσης. Η ανάγκη δύο ατόμων για κοινό βίο τούς οδηγεί αναπόδραστα να αποδεχθούν την είσοδο της πρόθεσης «συν» (=κοινός) στη ζωή τους. Είναι σαφές ωστόσο, ότι όταν ο έγγαμος βίος κλονίζεται, με αποτέλεσμα να λυθεί με διαζύγιο, η έννοια του κοινού υποχωρεί, αποδομείται. Σε πολλές μάλιστα περιπτώσεις, η ζωή του μέχρι πρότινος ζευγαριού μετατρέπεται σε πεδίον μάχης. Η μάχη των πρώην συζύγων που αποκτά μορφή δικαστικού αγώνα, γίνεται σφοδρή και χρόνια, με έντονες και σκληρές αντιπαραθέσεις. Αυτού του είδους οι διαμάχες έχουν θύματα, όχι μόνον τους συζύγους, αλλά πρωτίστως τα παιδιά τους.