Ενοχικό δίκαιο – Προσβολή της προσωπικότητας – ΜονΠρΚαβ 259/2012
Προσβολή της προσωπικότητας. Ο αιτών, αντίδικός μας, αιτούταν τη ρύθμιση κατάστασης λόγω εκπομπών θορύβων από γειτονικό ακίνητο, όπου έχει την εγκατάστασή της η ατομική επιχείρηση του εντολέως μας. Το γραφείο μας υποστήριξε ότι η στάθμη θορύβου που προκαλείται από την επιχείρηση δεν ξεπερνά τα ανώτατα επιτρεπόμενα όρια, ισχυρισμός ο οποίος έγινε δεκτός από το Δικαστήριο με αποτέλεσμα να απορριφθεί η αίτηση του αντιδίκου.
Ακολουθεί απόσπασμα του νομικού σκέλους της απόφασης
«…. Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 731, 732 και 692 παρ. 4 ΚΠολΔ, προκύπτει ότι το δικαστήριο έχει το δικαίωμα να διατάξει, ως ασφαλιστικό μέτρο, κάθε πρόσφορο κατά την κρίση του μέτρο που επιβάλλεται από τις περιστάσεις και αποσκοπεί στην εξασφάλιση ή διατήρηση δικαιώματος ή τη ρύθμιση κατάστασης, υπό την προϋπόθεση όμως ότι θα τηρηθεί ο κανόνας του άρθρου 692 παρ. 4,με τον οποίο ορίζεται ότι τα ασφαλιστικά μέτρα δεν πρέπει να συνίστανται στην ικανοποίηση του δικαιώματος του οποίου ζητείται η εξασφάλιση ή η διατήρηση, με εξαίρεση τη διάταξη του άρθρου 728 του ΚΠολΔ. Σκοπός, δηλαδή, των ασφαλιστικών μέτρων είναι να τεθεί σε προσωρινή λειτουργία η επίδικη σχέση και όχι να ματαιωθεί ο πρακτικός σκοπός της κύριας δίκης, στην οποία και μόνο θα κριθεί η έννομη σχέση (βλ. Π. Τζίφρα, Ασφ. Μέτρα, σελ. 50). Η διάταξη όμως του άρθρου 692 παρ. 4 του ΚΠολΔ, δε θίγεται στην περίπτωση που ζητείται η ρύθμιση κατάστασης για την προσωρινή παύση της προσβολής της προσωπικότητας του αιτούντος, δεδομένου ότι επί απολύτων δικαιωμάτων, όπως η προσωπικότητα, η υποχρέωση τρίτων να μην την προσβάλλουν ισχύει στο διηνεκές με συνέπεια να μπορεί, όταν υφίσταται ανάγκη, να τεθεί προσωρινά σε λειτουργία, χωρίς να κινδυνεύει να ματαιωθεί ο σκοπός της κύριας δίκης. Εξάλλου, σύμφωνα με το άρθρο 57 του ΑΚ, όποιος προσβάλλεται παράνομα στην προσωπικότητα έχει δικαίωμα να απαιτήσει να αρθεί η προσβολή και να μην επαναληφθεί στο μέλλον. Η προσωπικότητα συνιστά το πλέγμα των αγαθών που συνθέτουν την υπόσταση ενός προσώπου με το οποίο αυτά είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένα. Δηλαδή, περιλαμβάνεται σε αυτήν κάθε στοιχείο που αποτελεί την σωματική, ψυχική, πνευματική και κοινωνική ατομικότητα του ανθρώπου. Για την παροχή προστασίας πρέπει να συντρέχει παράνομη προσβολή από τρίτον, ενώ δεν απαιτείται υπαιτιότητα του προσβάλλοντος, με εξαίρεση της αξίωση αποζημίωσης, η οποία παρέχεται κατά τις διατάξεις περί αδικοπραξίας. Τέτοια προσβολή υφίσταται σε κάθε περίπτωση επέμβασης μειωτικής στη σφαίρα της προσωπικότητας από τρίτον, δηλαδή σε οποιαδήποτε από τα αγαθά που τη συνθέτουν, με την οποία διαταράσσεται η κατάσταση που υπάρχει κατά το χρονικό σημείο της προσβολής, σε μία ή περισσότερες εκδηλώσεις της σωματικής, ψυχικής, πνευματικής και κοινωνικής ατομικότητας, αυτού που βλάπτεται (ΠΠρΓιανν. 123/2003 Αρμ. 2003.1754) ….»